COCUK VE CIT
Çocuk ve Tahta Çit
Kolaylıkla kızıp arkadaşlarının kalbini kırabilen bir çocuktu o. Babası onu bu huyundan vazgeçirebilmek için bir yol düşündü. Ve bir gün ona bir torba dolusu kocaman çiviler verdi ve her öfkelendiğinde arka bahçelerindeki tahta çite bir çivi çakmasını söyledi.
İlk gün çocuk çite tam 27 çivi çakmak zorunda kaldı. Fakat gün geçtikçe çivilerin sayısı azaldı. Çocuk öfkesine hakim olmanın o kocaman çivileri çite çakmaktan daha kolay olduğunu görmüştü. Nihayet öyle bir gün geldi ki , öfkesine hakim olmaya ve kırıcı sözleri ağzından kaçırmamaya başladı.
Babasına gidip yarı sevinç, yarı gururla durumu anlattı. Babası bu defa ona öfkesine her hakim olduğunda çitten bir çivi sökmesini söyledi.
Günler geçti ve bir gün koşa koşa babasının yanına giden çocuk çitin üzerinde artık hiç çivi kalmadığını müjdeledi. Bunun üzerine babası onun elinden tutup çitin önüne getirdi.
‘’Aferin oğlum, sonunda başardın’’ dedi baba, ‘’Ama çitin üzerindeki şu deliklere bakar mısın? Çit asla eskisi gibi olmayacak. Öfkeyle konuşan insan, sözleriyle aynen bu delikler gibi bir yara açar karşısındakine.Bir bıçağı birisine saplayıp çıkarırsan; kaç defa ’Özür dilerim’ desen de o yarayı oradan kaldıramazsın. Onun için daha baştan öfkeyle konuşmamak ve hareket etmemek gerek.’’
Selâm ve Duâ ile…
Arkadaşların arasında bunu tavsiye eden ilk kişi ol.
